The sound of silence

Esta preciosa canción de Simon y Garfunkel seguramente la hayáis escuchado en alguna ocasión. Hace unos años, además, fue versionada por Disturbed un grupo de heavy metal, lo cual puede chocaros si teneis en cuenta que el dúo creador de la canción se encuadraba dentro del folk-rock. Aún así, ambas versiones son preciosas y la más reciente resulta sobrecogedora por la profunda voz de David Draiman (vocalista de Disturbed).

Letra traducida (galego):

Escuridade, vella amiga
Contigo volto a falar
Porque unha visión docemente perturbadora
Deixou a súas sementes mentres eu durmía
E a visión que foi plantada no meu cerebro
Aínda permanece
Co son do silencio

En soños inquedos camiñei só
Estreitas rúas de pedra
Baixo o fulgor dun farol
Torneime cara o frío e á humidade
Cando meus ollos foron golpeados polo flash dunha luz de neón
Que partiu a noite
E tocou o son do silencio

E na luz espida vin
Dez mil persoas, quizais máis
Xente falando sen falar
Xente ouvindo sen escoitar
Xente escribindo cancións que as voces nunca compartirán
E ninguén osou
Disturbar o son do silencio

Tolos, dixen eu, non sabedes
O silencio coma cancro medra
Escoitade as miñas verbas para que eu vos ensine
Tomade os meus brazos para poder alcanzarvos
Mais as miñas verbas, coma silenciosas pingas de choiva caen
E fan eco nos pozos do silencio

E a xente inclinouse e rezou
Ao deus de neón que crearon
E o sinal destelleou a súa advertencia
Nas verbas que estaba formando
E o sinal dixo, as verbas dos profetas están escritas nos muros do metro
e corredores das casas
e susurrou no son do silencio

Letra original (inglés):

Hello darkness, my old friend

I've come to talk with you again

Because a vision softly creeping

Left its seeds while I was sleeping

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone

'Neath the halo of a street lamp

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light

That split the night

And touched the sound of silence

And in the naked light I saw

Ten thousand people, maybe more

People talking without speaking

People hearing without listening

People writing songs that voices never share

And no one dared

Disturb the sound of silence

Fools, said I, you do not know

Silence like a cancer grows

Hear my words that I might teach you

Take my arms that I might reach you

But my words, like silent raindrops fell

And echoed in the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon god they made

And the sign flashed out its warning

In the words that it was forming

And the sign said, the words of the prophets are written on the subway walls

And tenement halls

And whispered in the sounds of silence